Friday, March 30, 2012

Shejkh Rabia: Refuzon Falih el-Harbi në çështjen e taklid




Shejkh Rabi Ibn Hadi el-Medkhali hafidhehullah

 Refuzon Falih el-Harbi në çështjen e taklid 

Për t’ja mundësuar lexuesve Shqiptar të njihen me disa nga parimet e gabuara te Falih el-Harbi, këtu është një përkthim i shkurtër i një pjese të rëndësishme të këtij artikulli, i cili Insha-All-llah do t'i japë lexuesit një pasqyrë në këtë çështje. Lus Allahun Xhel-le ue'Ala, që Ai të na lejojë të shohim të vërtetën si të vërtetë dhe ta ndjekim atë, dhe Ai të na lejojë ne të shohim të pavërtetën si të pavërtetë, në mënyrë që ne mund të qëndrojmë larg nga ajo.

Shejkh Rabia hafidhehullah tha:

Ai dhe grupi i tij i fshehur kanë hyrë në bodrumet e errësirës, atje poshtë të ndrydhur lotojnë dhe mbrojtja e tyre është me gënjeshtra dhe falsifikime, dhe ata sulmojnë ose shprehimisht ose tërthorazi çdo individ që flet të vërtetën, në atë masë saqë abuzimi i tyre ka arritur për të nënvleftësuar (përçmuar) Imamët e El-xherh uet Ta’dil dhe parimet e tyre themelore. Kjo është e detyrueshme në këtë pikë që unë të shtjelloj disa çështje që kam diskutuar me të në dy pjesë të këshillave, që unë i anashkalova më parë për t’i treguar atij mirësi.

Kjo ndodhi se Falih kishte nxituar për të bërë Tabdi  (deklarimi i dikujt si një bitadçi) dhe Texhdi, kështu që disa prej të rinjve kërkuan prej tij provat (dëshminë) që mbështesin këtë tabdi, dhe ata nuk gjetën provat (dëshminë) e nevojshme. Pastaj ai përdori për të shpikur një parim, i cili ishte për të hequr tabdin prej bazava të Imamëve të El-xherh uet Ta’dil, dhe ai ndërtoi mbi këtë diferencimin midis tabdi dhe Riuajah.

Prandaj ai beson se është e nevojshme për të pyetur për arsyet pse Ru’uat (transmetuesit e hadithit) janë kritikuar, por kur është fjala për ata, që ai mban qëndrim ndaj tyre si bitadçi, atëherë kjo nuk është kusht (apo e nevojshme) për të pyetur rreth arsyeve për këtë tabdi dhe kritikim, edhe nëse ata (që ishin kundërshtuar) ishin prej më të mirëve të Selefive. 

Atëherë ai ende nuk duhet të pyetet për arsyet pse ata kanë qenë të deklaruar bitadçi, në vend të kësaj ai i deklaron ata që i kërkojnë arsyet për këtë tabdi të jenë bitadçi. 

Ai e themeloi këtë parim si një bazë të tij, duke thënë se është obligim për t’i ndjekur verbërisht dijetarët, dhe ata të mos pyeten për dëshmi.

Kush ishin ata të cilët ishin pyetur për të ndjekur verbërisht dijetarët? Vërtet ata ishin studentë inteligjent të dijes, madje dhe disa prej mësuesve në mesin e tyre ishin mjekë (nga universitetet Islame) dhe jo njerëz të thjeshtë. Ai gjithashtu i përshkroi ata, që nuk i ndjekin verbërisht dijetarët si shkatërrues të mesazhit të Dërguarit të Allahut (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem), ose si mohues të Kuranit, Sunnetit dhe Islamit. Ai dhe pasuesit e tij mendojnë, se ai është imami i vetëm që e mbron Fenë, kështu që ai i mbështet ata dhe ata e mbështesin atë për të sulmuar krerët e Ummetit të Sunnetit dhe Xhematit. Të fortin dhe të dobëtin nga ata, ata i deklarojnë bitadçi dhe shpallin gjykime tiranike mbi ta.


Përshtati dhe përktheu: Ebu Jusuf (Arbrit Kraja)
Shkodër 2012

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.